Ἅγιος Παΐσιος καί ἡ καλή ἀνησυχία τῶν Χριστιανῶν

Πρωτ. Ἰωάννης Φωτόπουλος, ἐφημέριος Ἱ.Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀττικῆς ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: «Ἠλεκτρονική ταυτότητα: ἡ πιό κομβική «διευκόλυνσή» μας πρός τό ἀντίχριστο σφράγισμα» Τοῦτες τὶς μέρες ποὺ ἀπειλεῖται ἡ ἐλευθερία μας ἀπὸ τὴν ἠλεκτρονικὴ τυραννία, εἶναι σημαντικὸ νὰ προσέξουμε τὰ ἁπλά, ἀλλὰ θεοφώτιστα λόγια τοῦ ὁδηγητικοῦ κειμένου τοῦ ἁγίου Παϊσίου «Σημεῖα τῶν καιρῶν. 666». Ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι Γέροντες ποὺ μίλησαν καὶ ἔγραψαν γιὰ τοὺς ἐσχάτους καιρούς. Ὅμως τὸν ἅγιο Παΐσιο τὸν ἐδόξασε πολὺ ὁ Θεὸς καὶ τὸν ἔκανε γνωστὸ στὰ πέρατα τῆς γῆς, ὥστε ὄχι μόνο τὶς διδαχὲς τοῦ ἁγίου Παϊσίου γιὰ τὴν ἐν Χριστῷ ζωὴ... νά ἀκολουθοῦμε, ὄχι μόνο νὰ χαιρόμαστε μὲ τὰ ἄπειρα θαύματά του, ἀλλὰ καὶ τοῦτο τὸ κείμενό του νὰ τὸ ἔχουμε ὡς ὁδοδείκτη πορευόμενοι αὐτὲς τὶς δύσκολες ἡμέρες. Κατασυκοφαντεῖται τὸ κείμενο αὐτὸ ἀπὸ κάποιους κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς ποὺ θέλουν, ὅπως γράφει ὁ Ἅγιος, «νὰ φασκιώνουν» τοὺς χριστιανοὺς «σὰν μωρὰ γιὰ νὰ μὴ στενοχωροῦνται» ἀπὸ τὰ ἐπερχόμενα γεγονότα. Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο κάποιοι ἄλλοι λένε στὸν κόσμο «Δὲν ἦρθε ἀκόμη ἡ ὥρα. Ὅταν ἔρθει θά…». Ἐπίσης πολλοὶ κατηγοροῦν τὸν Ἅγιο ὅτι ἀσχολεῖται διαρκῶς μὲ τὸν Ἀντίχριστο καὶ τὸ 666. Ἄς γνωρίζουν, ὅσοι θέλουν νὰ γνωρίζουν, ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὰ «Σημεῖα τῶν καιρῶν» ἐλάχιστα πράγματα εἶναι καταγεγραμμένα στοὺς Τόμους τῶν ἀπομαγνητοφωνημένων λόγων τοῦ ἁγίου, μὲ τοὺς ὁποίους ἀπαντοῦσε σὲ σχετικὰ ἐρωτήματα. Ὅπως καὶ στὴν Κ.Δ. λίγα λέει ὁ Κύριος περὶ Ἀντιχρίστου, λίγα ὁ Ἀπ. Παῦλος στὴ Β΄Ἐπιστολή πρὸς Θεσ/νικεῖς, λίγα ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης στὶς Ἐπιστολές του καὶ περισσότερα στὴν Ἀποκάλυψη. Ὅμως αὐτὰ εἶναι διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Γι΄αὐτὸ καὶ ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων, γράφει στὶς Κατηχήσεις του : Ἀσφάλιζε, λοιπόν, ἄνθρωπε, τὸν ἑαυτό σου. Γνωρίζεις τὰ σημεῖα τοῦ Ἀντιχρίστου. Καὶ ὄχι μόνο νὰ τὰ φέρεις διαρκῶς στὴ μνήμη σου, ἀλλὰ καὶ νὰ τὰ μεταδίδεις ἄφθονα σὲ ὅλους. Ἂν ἔχεις δικό σου παιδί, ἄρχισε νὰ τὸ νουθετεῖς. Καὶ ἂν ἀναγέννησες κάποιον πνευματικά, καὶ αὐτὸν προστάτευσέ τον γιὰ νὰ μὴ δεχθεῖ τὸν ψεύτη (ψευδόχριστο) τὸν ἀληθινὸν (Χριστό)». Ἡ ἀποστασία ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἡ παγκόσμια ἠλεκτρονικὴ δικτατορία α) Πίσω ἀπὸ τὸ κοσμικὸ πνεῦμα τῆς σημερινῆς «ἐλευθερίας», τῆς ἔλλειψης σεβασμοῦ στὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, στοὺς μεγαλυτέρους, γονεῖς καὶ διδασκάλους, ποὺ ἔχουν φόβο Θεοῦ, κρύβεται ἡ πνευματικὴ σκλαβιά, τὸ ἄγχος, καὶ ἡ ἀναρχία, ποὺ ὁδηγοῦν τὸν κόσμο στὸ ἀδιέξοδο, στὴν ψυχικὴ καὶ σωματικὴ καταστροφή. Ἡ ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὴν πίστη στὸν Χριστό, καὶ ἡ ζωὴ τῆς ἀνομίας ποὺ κυριαρχεῖ παντοῦ, ἀποτελοῦν τὴν ψυχικὴ προετοιμασία γιὰ τὰ ἐπερχόμενα δεινά. Καταχρώμενοι τὸ δῶρο τοῦ αὐτεξουσίου, τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν ἀνθρώπων στεροῦνται τὴν ἐν Χριστῷ ἐλευθερία καὶ ὑποδουλώνονται στὰ πάθη. Ἔτσι καταλήγουν στὴν ἀποστασία ἀπὸ τὴν πίστη καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, χάνουν τὸ σεβασμό τους πρὸς κάθε θεσμό, κατ΄ἐξοχὴν πρὸς τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς γονεῖς, τοὺς μεγαλυτέρους στὴν ἠλικία καὶ τοὺς καλοὺς δασκάλους ποὺ ὁδηγοῦν τοὺς μαθητές τους πρὸς τὸν Θεό. Πίσω ἀπ΄αὐτὴ τὴν ψευδοελευθερία κρύβεται ἡ πνευματικὴ σκλαβιὰ σ΄ὅλα τὰ πάθη. Αὐτὴ ἡ δουλεία συνοδεύεται ἀπὸ ἄγχος, διότι παρὰ τὴν ἱκανοποίηση ὅλων τῶν ἐπιθυμιῶν ἡ ψυχὴ μένει πεινασμένη καὶ διψασμένη καὶ ὅπως γράφει χαρακτηριστικά ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος «σφαδάζει», κι αὐτὸ καταλήγει σὲ ἄγχος καὶ ἀδιέξοδο, πράγματα ποὺ ζοῦμε μὲ τὴν αὐξανομένη χρήση ψυχοφαρμάκων καὶ τὴν καταφυγὴ ἀμέτρητων συνανθρώπων μας στοὺς ψυχολόγους. Παρόμοια γράφει ὁ Ἀπ. Παῦλος στὴ Β΄πρὸς Τιμόθεο ἐπιστολὴ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν ( Β΄Τιμ.3, 1—5) β) Πίσω λοιπὸν καὶ ἀπὸ τὸ τέλειο σύστημα «κάρτας ἐξυπηρετήσεως» ἀσφαλείας κομπιοῦτερ κρύβεται ἡ παγκόσμια δικτατορία, ἡ σκλαβιὰ τοῦ ἀντιχρίστου (σ. Ι) Ἤδη μέσῳ τοῦ ΑΜΚΑ, ποὺ ἀποτελεῖ ἕνα μέσο «ἐξυπηρετήσεως», βιώνουμε τὸν ἔλεγχο στὰ θέματα ὑγείας μας, ἐφόσον ὅσοι ἔχουν πρόσβαση στὴ σχετικὴ βάση δεδομένων ( καὶ εἶναι πολλοὶ αὐτοὶ ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς γιατροὺς) μποροῦν νὰ γνωρίζουν λεπτὰ καὶ ἀπόκρυφα προβλήματα τῆς ὑγείας μας,(π.χ. ἂν ἐμβολιαστήκαμε γιὰ νὰ μᾶς στείλουν οἱ ἀρχὲς πρόστιμο κλπ.) Καὶ ἐκτὸς αὐτοῦ γνωρίζουν «οἱ ἁρμόδιοι» τὴν ἐργασιακή μας πορεία, τὰ μισθολογικά μας καὶ τὰ συνταξιοδοτικά μας κλπ. κλπ. Τὸ ΑΜΚΑ ἦταν ἁπλῶς ἡ ἀρχή, γιατὶ σταδιακὰ μὲ τὴν ἀπρόσωπη ἀριθμοποίηση τῶν πολιτῶν μέσῳ τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ οἰκοδομεῖται ἡ ἐπερχόμενη «παγκόσμια δικτατορία». Νομίζουμε, κανεὶς λογικὸς ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ παραβλέψει τοὺς λόγους τοῦ ἁγίου Παϊσίου, ἐκτὸς ἂν τὸ θεόσδοτο δῶρο τῆς ἐλευθερίας τὸ θεωρεῖ μηδαμινὸ μπροστὰ στὴν «ἀσφαλῆ» καὶ ταχεῖα «ἐξυπηρέτηση» ποὺ προσφέρει τὸ διεθνὲς σύστημα. Χρειάζεται ὅμως προσοχὴ στὴν ἐπεξήγηση ποὺ ἀκολουθεῖ ( «τὴ σκλαβιά τοῦ Ἀντιχρίστου»). Ἡ παγκόσμια δικτατορία δὲν εἶναι μία ἀπρόσωπη τυραννικὴ ἀρχή, ὅπως ἐμφανίζεται τώρα στὰ μάτια μας. Ὅλο αὐτὸ ποὺ βιώνουμε ὡς στέρηση τῆς ἐλευθερίας μέσῳ ποικίλων ὀργανωμένων θεσμῶν καὶ δομῶν κορυφώνεται κάποια στιγμὴ στὴν πλήρη ὑποταγή, τὴ «σκλαβιὰ» τῶν ἀνθρώπων στὸν Ἀντίχριστο. Ὁ δυσώνυμος ἀριθμός 666 Ὥδε ἡ σοφία ἐστίν·ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστὶ καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξϚ» (Ἀποκ. 13, 16). Ὁ ἅγιος Παΐσιος παραθέτει στὸ κείμενό του τὸ χωρίο αὐτὸ τῆς Ἀποκαλύψεως. Παρὰ ταῦτα τὴ διδασκαλία περὶ Ἀντιχρίστου, χαράγματος καὶ 666 κάποιοι κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ τὴν ἀντιμετωπίζουν μὲ περιφρόνηση καὶ χλευασμό. Περίεργο! Μήπως δὲν εἶναι σαφής αὐτὴ ἡ εὐαγγελικὴ διδασκαλία; Ἂν φαίνεται σὲ κάποιους ἀνόητη, θὰ πρέπει νὰ θυμηθοῦν ὅτι γιὰ τοὺς ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἀνέκαθεν ὅλη ἡ πίστις καὶ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας ἦταν μωρία. Ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, ὅτι σταυρώθηκε καὶ ἀναστήθηκε, τὸ ξύλο καὶ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ ἦταν μωρία καὶ σκάνδαλο γιὰ Ἑβραίους καὶ ἐθνικούς. Γιὰ τὸν Ἄρειο ἡ θεία ἐνανθρώπιση καὶ τὸ Μυστήριο τῆς ἁγίας Τριάδος μωρία. Κατὰ τὴν περίοδο τῆς εἰκονομαχίας, μωρία καὶ εἰδωλολατρία ἦταν ἡ προσκύνηση τῶν ἁγίων εἰκόνων, ἐνῷ ἡ ἄσκηση τῆς νοερᾶς προσευχῆς ἐκ μέρους τῶν ἡσυχαστῶν τὸν 14ο αἰώνα θεωρήθηκε ἀπὸ τὸν «σοφό» Βαρλαὰμ ἀνοησία καὶ «ὀμφαλοψυχία». Ποῦ ὀφείλεται ἡ πλάνη ὅλων τῶν παραπάνω; Στὴν ὑπερηφάνεια καὶ τὴν ὑπερβολικὴ ἐμπιστοσύνη στὴ λογικὴ γιὰ πράγματα ποὺ τὴν ὑπερβαίνουν. Δυστυχῶς τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὴν στάση κάποιων κληρικῶν καὶ μοναχῶν ἀπέναντι στὴ διδασκαλία περὶ Ἀντιχρίστου καὶ τοῦ ἀριθμοῦ του καὶ στὰ σημεῖα τῶν καιρῶν ποὺ βλέπουμε νὰ γίνονται ὁρατὰ στὶς μέρες μας. Ἔτσι διαβάζεις φαιδρότητες, ὅπως π.χ. «Η λέξη Αντίχριστος… δὲν ὑπάρχει πουθενὰ στὴν Αποκάλυψη, ο ἀριθμός 666… κι αυτὸς δὲν υπάρχει – στὸ κείμενο γράφεται όχι μὲ αραβική, ἀλλὰ ἑλληνικὴ γραφή», ἤ ὅτι ἡ Ἀποκάλυψη «δὲν μιλάει γιὰ σφραγίσματα καὶ …τέτοια» καὶ ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἀσχολούμαστε μ΄αὐτά, ἀλλὰ νὰ ἀκολουθοῦμε «τὴ γραμμὴ τῆς γιαγιᾶς μας, νὰ κάνουμε τὴν προσευχούλα μας….»!, «νὰ μὴ δαιμονοποιοῦμε τὸ 666» κλπ. Γιὰ νὰ ξεκαθαρίσουμε τὴν περιρρέουσα σύγχυση, ὁ ἀριθμὸς 666 ἀναφέρεται στὴν Ἀποκάλυψη μὲ ἑλληνικὰ γράμματα (χξϚ) ἀλλὰ δὲν παύει νὰ χρησιμεύει ὡς ἀριθμός, νὰ ἀριθμεῖ ὅ,τι μπορεῖ νὰ μετρηθεῖ. Σχετίζεται μὲ τὰ «ἑξακόσια ἑξήκοντα ἕξ τάλαντα χρυσίου» (Β΄Παραλ. 9,13), τὸν φόρο ποὺ εἰσέπραττε ὁ Σολωμὼν ἀπὸ τοὺς ὑποτελεῖς του. Σχετίζεται βέβαια καὶ μὲ τὸ σφράγισμα τοῦ Ἀντιχρίστου, διὰ τοῦ ὁποίου θέλει νὰ ὑποτάξει τοὺς ἀνθρώπους, ὄχι φορολογώντας τους, ἀλλὰ στερώντας τους τὸ δικαίωμα συναλλαγῶν, ἀκόμη καὶ τῶν πλὲον ἀπαραιτήτων γιὰ τὴν ἐπιβίωσή τους («Ἵνα μὴ δύνηταί τις πωλῆσαι ἢ ἀγοράσαι»). Ἀρίθμηση, χρυσάφι, συναλλαγές, τὸ ὅπλο τῶν Σιωνιστῶν καὶ τῶν ἀντιχρίστων δυνάμεων. Ἐκ μέρους τῶν χλευαστῶν καὶ ἀρνητῶν τῆς ἁγιογραφικῆς διδασκαλίας χρειάζεται μιὰ φρόνιμη ἐπανεξέταση τῆς στάσεώς τους. Ἐπειδή μὲ ὅσα λένε ἀφαιροῦν ἀπὸ τὴν Ἀποκάλυψη τὴ διδασκαλία περὶ τοῦ χαράγματος τοῦ Ἀντιχρίστου, κινδυνεύουν νὰ συγκαταριθμηθοῦν μ΄αὐτοὺς ποὺ ἀναφέρει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης : «ἐάν τις ἀφέλῃ ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τῆς προφητείας ταύτης, ἀφελεῖ ὁ Θεός τὸ μέρος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς καὶ ἐκ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας»(Ἀποκ. 22,19) καὶ φρονῶ, ὅτι αὐτὴ ἡ προειδοποίηση τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου ἀφορᾷ ἀκριβῶς στὴ σημερινὴ ἄρνηση τῶν λόγων του περὶ Ἀντιχρίστου καὶ 666. Ἡ κάρτα καὶ ἡ ταυτότητα. Τὰ ἠλεκτρονικὰ δεσμὰ ποὺ εἶναι προστάδιο τοῦ σφραγίσματος γ) Κι ἐνῶ τὰ σημεῖα φαίνονται ξεκάθαρα · τὸ «θηρίο» στὶς Βρυξέλλες μὲ τὸ 666 ἔχει σχεδὸν ρουφήξει ὅλα τὰ κράτη στὸ κομπιοῦτερ. Ἡ κάρτα, ἡ ταυτότητα, ἡ «εἰσαγωγὴ τοῦ σφραγίσματος» τὶ φανερώνουν; … Μετὰ λοιπὸν ἀπὸ τὴν κάρτα καὶ τὴν ταυτότητα, τὸ «φακέλλωμα», γιὰ νὰ προχωρήσουν πονηρὰ στὸ σφράγισμα θὰ λένε συνέχεια στὴν τηλεόραση ὅτι πῆρε κάποιος τὴν κάρτα τοῦ δεῖνα…ἀπὸ τὴν ἄλλη θὰ διαφημίζουν τὸ «τέλειο σύστημα», τὸ σφράγισμα στὸ χέρι ὴ στὸ μέτωπο… Ἐδῶ ὁ ἅγιος Παΐσιος μὲ ἁπλὰ λόγια ἐκθέτει τὰ στάδια πρὸς τὸ χάραγμα : 1) οἱ πιστωτικὲς καὶ παντὸς εἴδους κάρτες «ἐξυπηρετήσεως» 2) οἱ ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες 3) ἡ διασύνδεση τῶν ἀρχείων, φυσικὸ ἐπακόλουθο τῶν ἠλ. ταυτοτήτων ποὺ καταλήγει στὸ «φακέλλωμα», δηλ. στὸν ὁλοκληρωτικὸ ἔλεγχο καὶ ὑποδούλωση τῶν ἀνθρώπων μέσῳ βάσεων δεδομένων τεραστίας χωρητικότητος. Τὸ κυριώτερο χαρακτηριστικό σ’ὅλη τὴν πορεία εἶναι ἡ πονηρία τῶν ἀντιχρίστων δυνάμεων, ἡ ἀρχικὰ ἀδιόρατη πορεία πρὸς τὴν ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ, ὅπου ὅλα παρουσιάζονται ὡς γρήγορη καὶ ἀσφαλὴς ἐξυπηρέτηση! Ἕνα βῆμα πρὶν τὸ σφράγισμα πρῶτον, προβάλλεται πονηρὰ ὁ κίνδυνος κλοπῆς τῆς ταυτότητας, ὰπὸ τὴν ὁποία ἤδη ἐξαρτᾶται ἡ ἐπιβίωση τοῦ κάθε ἀνθρώπου καὶ δεύτερον, διαφημίζεται τὸ τέλειο σύστημα μὲ τὸ σφράγισμα στὸ χέρι ἢ τὸ μέτωπο. Μ΄αὐτὴν τὴν πονηρὴ μέθοδο, γράφει ὁ Ἅγιος, θὰ ἐπιβληθῆ τὸ σφράγισμα. Ἡ ὀφειλομένη στάση τῶν ποιμένων καὶ διδασκάλων γ) …πολλοὶ πνευματικοὶ ἄνθρωποι φοβάνται καὶ αὐτοὶ τὸν κοσμικὸ φόβο τοῦ φακελλώματος, ἐνῶ ἔπρεπε νὰ ἀνησυχοῦν πνευματικὰ καὶ νὰ βοηθήσουν τοὺς χριστιανοὺς μὲ τὴν καλὴ ἀνησυχία καὶ νά τοὺς τονώνουν στὴν πίστη, νὰ νιώθουν θεϊκὴ παρηγοριά. Γράφοντας αὐτὰ ὁ Ἅγιος στρέφει τὴν προσοχή του στοὺς «πνευματικοὺς ἀνθρώπους», κληρικούς μοναχούς, θεολόγους καὶ διδάσκει ποῦ πρέπει νὰ δοθῆ τὸ βάρος τῆς διδασκαλίας τους, τῆς νουθεσίας τους πρὸς τοὺς χριστιανοὺς ὅταν μιλοῦν γιὰ τὶς ταυτότητες. Λέει, μὲ ἄλλα λόγια, ὅτι οἱ ἀντίχριστες δυνάμεις δὲν στοχεύουν ἁπλῶς στὸ «φακέλλωμα», στὴ στέρηση τῆς ἐλευθερίας. Διαβάζουμε στὴν «Πνευματικὴ ἀφύπνιση» : Μερικοὶ Εὐρωπαῖοι ἀντέδρασαν, γιατὶ φοβοῦνται παγκόσμια δικτατορία. ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι ἀντιδροῦμε γιατὶ δὲν θέλουμε τὸν Ἀντίχριστο, ἀλλὰ φυσικὰ οὔτε τὴ δικτατορία.(Πνευμ. ἀφύπνιση σ. 183). Αὐτὴ ἡ ὑποδούλωση τοῦ ἀνθρώπου ποὺ μηχανεύονται, ἡ παγκόσμια δικτατορία, εἶναι προετοιμασία γιὰ τὸ σφράγισμα. Ὁπότε οἱ ποιμένες δὲν πρέπει νὰ φοβοῦνται περισσότερο τὴ στέρηση τῶν ἐλευθεριῶν, ἀλλὰ τὸν κίνδυνο τοῦ σφραγίσματος ποὺ χωρίζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν Χριστὸ κι αὐτὸ πρέπει νὰ τονίζουν στὴ διδασκαλία τους. Ὡστόσο μὲ ὅσα λέγονται καὶ συμβαίνουν ὑπάρχει μιὰ διάχυτη ἀνησυχία καὶ ἀγωνία πολλὲς φορές, γιὰ τὸ τί πρόκειται νὰ συμβεῖ. Κακὸς σύμβουλος σ’αὐτὴ τὴν κατάσταση ἡ ἀνεξέλεγκτη φαντασία ποὺ πλάθει σενάρια καὶ δημιουργεῖ ἄγχος ταραχὴ καὶ σύγχυση πού ταλαιπωροῦν εἰδικὰ τοὺς εὐαίσθητους ἀνθρώπους. Δέν εἶναι ὅμως αὐτὸ ποὺ ζητεῖ ὁ Χριστός ἀπὸ ἐμᾶς. Δὲν θέλει νὰ εἴμαστε φοβισμένοι καὶ δυστυχισμένοι. Γι΄αὐτὸ ὁ Ἅγιος Παΐσιος γράφει ὅτι οἱ ποιμένες, οἱ πνευματικοὶ πρέπει νὰ ἔχουν καὶ νὰ μεταδίδουν τὴν «καλὴ ἀνησυχία». Εἶναι ἕνας ἀποφατικὸς ὅρος, ποὺ εἰσηγεῖται ὁ ἅγιος Παΐσιος. Ἁνησυχία σημαίνει ἐδῶ πνευματικὴ ἐγρήγορση, τὴν ὁποία ὀφείλουν νὰ ἔχουν πρὸ πάντων ἱερεῖς καὶ ἐπίσκοποι βλέποντας κατάματα τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν. Νὰ μὴν ἀδιαφοροῦν μπροστὰ στὰ τεκταινόμενα, νὰ μὴ μένουν ράθυμοι, φοβισμένοι καὶ ἀδρανεῖς. Καὶ νὰ ἐνημερώσουν τοὺς χριστιανοὺς γιὰ τὰ ἐπερχόμενα δεινὰ. Καλὴ ὀνομάζει τὴν ἀνησυχία γιατὶ δὲν πρέπει οἱ ποιμένες οὔτε νὰ νιώθουν οὔτε νὰ μεταδίδουν παράλογο φόβο καὶ ἄγχος στοὺς χριστιανούς. Ἁπλῶς ὀφείλουν νὰ τοὺς λένε τὴν ἀλήθεια, ἐνισχύοντας τὴν πίστη τους στὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, νὰ τοὺς ὁδηγοῦν νὰ ζοῦν τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μὲ συμμετοχὴ στὰ ἱερὰ Μυστήρια μὲ ἔντονη καὶ ἔμπονη προσευχὴ, διὰ τῆς ὁποίας θά αἰσθανθοῦν πνευματικὴ δύναμη καὶ θεϊκὴ παρηγοριά. Γράφει μὲ πόνο, λυπούμενος γιὰ τὴ στάση κάποιων ποιμένων : Ἀπορῶ! δὲν τοὺς προβληματίζουν ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα; Γιατὶ δὲν βάζουν ἔστω ἕνα ἐρωτηματικὸ γιὰ τὶς ἑρμηνεῖες τοῦ μυαλοῦ τους; Κι ἂν ἐπιβοηθοῦν τόν ἀντίχριστο γιὰ τὸ σφράγισμα, πῶς παρασύρουν καὶ ἄλλες ψυχὲς στὴν ἀπώλεια ; αὐτὸ ἐννοεῖ «τὸ ἀποπλανᾶν εἰ δυνατὸν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς»( Μαρκ. ΙΓ΄23). Θὰ πλανεθοῦν αὐτοὶ ποὺ τὰ ἑρμηνεύουν μὲ τὸ μυαλὸ…. Δυστυχῶς καὶ πάλι ὁρισμένοι «γνωστικοὶ» θὰ φασκιώνουν τὰ πνευματικὰ τους τέκνα σὰν τὰ μωρὰ, δῆθεν γιὰ νὰ μὴν στενοχωροῦνται · «δὲν πειράζει αὐτό, δὲν εἶναι τίποτα, ἀρκεῖ ἐσωτερικὰ νὰ πιστεύετε! …. Ἀναφέρεται ἐδῶ στὸν ὀρθολογισμὸ κάποιων κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι ἑρμηνεύουν τὴν Ἁγία Γραφὴ μὲ τὴν ψυχρὴ λογική. Τοὺς ἀποκαλεῖ Γνωστικοὺς γιατὶ νομίζουν ὅτι ἔχουν σύνεση καὶ «γνωρίζουν» ὅτι ὁ δυσώνυμος ἀριθμὸς 666 δὲν εἶναι τίποτα. Διαδίδουν καὶ διδάσκουν ὅτι ἡ πίστις εἶναι ἐσωτερικὴ κατάσταση, (ἀρκεῖ ἐσωτερικὰ νὰ πιστεύετε!) ὁπότε δὲν χρειάζεται ὁμολογία. Μὲ τὴ φράση «θὰ φασκιώνουν τὰ πνευματικὰ τους τέκνα σὰν τὰ μωρὰ» δείχνει τόν «ψυχολογικὸ χειρισμὸ» ποὺ ὑφίστανται οἱ πιστοὶ ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς «γνωστικοὺς» στοὺς ὁποίους ἔχουν ἐμπιστευθεῖ τὴν ψυχή τους. Γιατὶ αὐτὸ τὸ «κανάκεμα», αὐτὸς ὁ καλλιεργούμενος ἐφησυχασμὸς δὲν φανερώνει ποιμαντικὴ εὐθύνη, ἀλλὰ συμπόρευση μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου ποὺ ἀρκεῖται στὴν ἐπιβίωση. Ἡ προσφερόμενη ἀπ΄αὐτοὺς διδασκαλία καὶ πνευματικὴ καθοδήγηση εἶναι διακονία βίου καὶ ὄχι διακονία Ζωῆς (π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος). Ἀρνούμενοι τὸ ὁμολογητικὸ φρόνημα τῶν ἁγίων μαρτύρων ἀκολουθοῦν «ἑρμηνεῖες τοῦ μυαλοῦ τους», στὴν οὐσία ἐφευρίσκουν παρερμηνεῖες τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως. Γιὰ νὰ διαλύσει τὸ ζοφερὸ νέφος αὐτῆς τῆς ἐπηρμένης λογικῆς, ποὺ ἐφευρίσκει ἄπειρες σοφιστεῖες γιὰ νὰ ἀποφύγει τὴν ὁμολογία, παρουσιάζει ὁ Ἅγιος ὡς παραδείγματα τὴν ἄρνηση τοῦ ἀπ. Πέτρου ποὺ ἀγαποῦσε μὲ τὴν καρδιά του τὸν Κύριο, ἀλλὰ ἐξωτερικά τὸν ἀρνήθηκε, κι ὅμως ἦταν ἄρνηση, τὸν ἅγιο μάρτυρα Γόρδιο ποὺ δὲν δέχθηκε νὰ ἀρνηθεῖ ἐξωτερικὰ τὸν Χριστὸ κρατώντας δῆθεν ἐσωτερικὰ τὴν πίστη του. Ἤδη βλέπουμε παντοῦ διάσπαρτες μέσα στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς κοινωνίας αὐτὲς τὶς «ἑρμηνεῖες» καὶ τὶς «ἀνοησίες τοῦ μυαλοῦ», ποὺ εἶναι δῆθεν πνευματικές, ὅμως προκαλοῦν τὸν γέλωτα καὶ τὴ θυμηδία σὲ κάθε χριστιανὸ ποὺ πιστεύει στοὺς λόγους τῆς ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων. Λέει ὁ ἅγιος Παΐσιος: Λένε: Μὴ μιλᾶτε…γιὰ τὶς ταυτότητες, τὸ σφράγισμα γιὰ νὰ μὴ στενοχωριοῦνται οἱ ἄνθρωποι» Ἐνῶ ἂν τοὺς ποῦν «νὰ προσπαθήσουμε νὰ ζοῦμε πιὸ πνευματικὰ, νὰ εἴμαστε κοντὰ στὸν Χριστό, καὶ μὴ φοβᾶστε τίποτε, στὸ κάτω-κάτω θὰ πᾶμε καὶ μάρτυρες», θὰ τοὺς προετοιμάσουν κάπως. Αὐτὸ τὸ φρόνημα, αὐτὴ ἡ λεβεντιὰ χαρακτήριζε τὸν Ἅγιο καὶ τὴν μετέδιδε στοὺς προσκυνητὲς, ἀλλὰ καὶ σήμερα τὴν μεταδίδει μὲ τοὺς λόγους του. Ὁ Ἅγιος προειδοποιεῖ γιὰ τὸν κίνδυνο τῆς πλάνης, τὸν ὁποῖο ἐπισημαίνει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Οἱ «γνωστικοὶ» παραβλέπουν τὰ γεγραμμένα στὴν Ἁγία Γραφὴ περὶ τῶν ἐσχάτων καὶ ὅσα ἑρμήνευσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες καὶ διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας μέχρι σήμερα καὶ ἔτσι περιπίπτουν σὲ πλάνη. Μαζὶ μὲ τὴν προειδοποίηση αὐτὴ τονίζει καὶ τὴν εὐθύνη τῶν ποιμένων ἔναντι τῶν πιστῶν, τοὺς ὁποίους παρασύρουν στὴν ἀπώλεια ἐγκαταλείποντάς τους πνευματικὰ ἀβοήθητους. Δὲν γράφει γιὰ τὸ τί μπορεῖ νὰ συμβεῖ σ΄αὐτοὺς τοὺς ποιμένες, ἀλλὰ μὲ τὴ λεπτότητα, ποὺ πάντοτε τὸν διέκρινε, ἐρωτᾶ : Κι ἂν ἐπιβοηθοῦν τὸν Ἀντίχριστο γιὰ τὸ σφράγισμα….; ἀφήνοντάς τους μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ νὰ σκεφθοῦν τὴν εὐθύνη τους ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ. Παρ΄ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀνέφερα, ἀκούει κανεὶς ἕνα σωρὸ δυστυχῶς ἀνοησίες τοῦ μυαλοῦ, ἀπὸ ὁρισμένους «γνωστικούς», ὁ ἕνας νὰ λέει · «ἐγὼ θὰ δεχθῶ τὴν ταυτότητα μὲ τὸ 666, θα βάλω κι ἕνα Σταυρό» κι ὁ ἄλλος νὰ λέει «ἐγὼ θὰ δεχθῶ τὸ σφράγισμα στὸ κεφάλι μὲ τὸ 666 καὶ θὰ κάνω κι ἕνα σταυρὸ στὸ κεφάλι» καὶ ἕνα σωρὸ ὅμοιες ἀνοησίες, ποὺ νομίζουν ὅτι θὰ ἁγιασθοῦν μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἐνῶ αὐτὰ εἶναι πλάνες. «Ἀκόμη κι ἂν πάρω τὸν ἀριθμὸ στὸ χέρι ἢ στὸ μέτωπο», λένε κάποιοι, «ἐγὼ δὲν ἀρνοῦμαι τὸν Χριστό». Ὅμως, ὅπως φαίνεται στὸ κείμενο τῆς Ἀποκαλύψεως καὶ ὅπως τὸ ἑρμηνεύει ὁ π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, μὲ τὸ χάραγμα «θὰ ἀποδεικνύεται ὅτι αὐτὸς [ὁ λαβὼν τὸ χάραγμα] ἤδη προσεκύνησε τὸν Ἀντίχριστον καὶ θὰ φέρει τὴν σφραγίδα τοῦ Ἀντιχρίστου». Τὼρα ζητῶ τὴν προσοχή σας. Ὁ ἅγιος Παΐσιος τοποθετεῖται ἀρνητικὰ κατὰ τῶν ταυτοτήτων ποὺ φέρουν τὸν ἀριθμὸ 666. Ποιὰ ὅμως εἶναι ἡ στάση του ἔναντι τῶν ταυτοτήτων ἂν δὲν φέρουν τὸν δυσώνυμο ἀριθμὸ; Ὁ Ἅγιος λέει ὅτι «δὲν θέλουν νὰ τὸν ἀντικαταστήσουν [τὸν ἀριθμὸ] μὲ ἄλλον ἀριθμὸ…εἶναι σύμβολο τοῦ μαμωνᾶ» (Πν. Ἀφυπν. 181). Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἂν τώρα δὲν ὑπάρχει στὶς ταυτότητες, κάποια στιγμή, τὸ πιθανότερο ἐν ἀγνοίᾳ μας, ὁπωσδήποτε θὰ περάσουν τὸν δυσώνυμο στὶς ταυτότητες. Ἐξ ἄλλου ὁ Ἅγιος Γέροντας ἐναντιώνεται στὴν παγκόσμια δικτατορία ποὺ μεθοδεύεται μὲ τὶς ταυτότητες ποὺ λέει ὅτι φανερώνουν τὴν πονηρία τῶν ἀντιχρίστων δυνάμεων. Εἶναι δὲ πολὺ ἐνδιαφέρουσα ἡ μαρτυρία τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Γρηγορίου Παπασωτηρίου, πνευματικοῦ τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος», Μεταμόρφωση Χαλκιδικῆς (1-3-2015). Τοῦ εἶπε ὁ ἅγιος Παΐσιος: « Θὰ σᾶς δίνουν κάρτες γιὰ νὰ σᾶς συνηθίσουν μ’ αὐτές. Ὅταν, ὅμως, κάποτε τὰ συγκεντρώσουν ὅλα σὲ μία κάρτα, αὐτὴν νὰ μὴν τὴν πάρετε, γιατὶ αυτὴ θὰ ἔχει σχέση μὲ τὸ σφράγισμα». Πέραν αὐτῶν ἡ καταφανὴς καταπάτηση τῶν δικαιωμάτων μας, ὁ πλήρης ἔλεγχος τῆς καθημερινότητός μας, τῶν κινήσεών μας, τῶν συναλλαγῶν μας, τῶν ἰδεῶν μας, τῆς ἀνάσας πού ἔδωσε ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο δηλ. τῆς θεόσδοτης ἐλευθερίας μας, φρονῶ εἶναι ὑπεραρκετὰ γιὰ τὴν ἄρνηση παραλαβῆς της. «Οἱ ἀγῶνες γιὰ ἐλευθερία καὶ δημοκρατία» εἶπε σὲ ἐκπομπή του ὁ π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης «ἀνήκουν σὲ ὅλον τὸν ἑλληνικὸ λαὸ, καὶ δὲν τὰ χαρίζουμε σὲ κανέναν καὶ πρῶτα-πρῶτα ἀνήκουν στὴν Ἐκκλησία μας. Τό Εὐαγγέλιο τὰ λέει αὐτά, οἱ Πατέρες μας, ἡ παράδοση μας, ἡ Ρωμιοσύνη, τὸ ἀδούλωτο φρόνημα». Αὐτὴ ἡ μεθοδευομένη τυραννία θὰ ἀποκαλυφθεῖ στὴν πληρότητά της ἀργὰ ἤ γρήγορα, ἀλλὰ ἐμεῖς δὲν περιμένουμε τὸν μεγάλο Τύραννο. Ἀπὸ τώρα εἴμαστε ἀποφασισμένοι πάσῃ θυσίᾳ νὰ κρατήσουμε τὸ δῶρο τῆς ἐλευθερίας ποὺ μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, ὥστε ἐλεύθερα νὰ ἀνασαίνουμε μὲ τὴν εὐχὴ, νὰ Τὸν λατρεύουμε καὶ νὰ Τὸν δοξάζουμε. Πῶς ὁμιλεῖ ἕνας ἀληθινὸς ποιμένας Ὁ π. Σαράντης, ἀληθινὸς ποιμένας τῆς Ἐκκλησίας, ἀκολουθώντας τὸ φρόνημα τοῦ ἁγίου Παϊσίου ἔγραφε τὸ 2009 : ''Ὅλα τὰ παραπάνω θὰ πρέπει νὰ ἔχουμε ὑπ’ ὄψη ὅλοι μας, κάθε χριστιανὸς πολίτης τῆς πατρίδος μας, ὄχι γιὰ νὰ καταληφθοῦμε ἀπὸ τὸν πανικὸ τῶν ἐπερχομένων δεινῶν, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἐμβολιασθοῦμε μὲ τὴν καλὴ ἐν Χριστῷ ἀνησυχία καὶ τὴν καλὴ ἐν Χριστῷ ἑτοιμασία. Οἱ χριστιανοὶ τῶν πρώτων χριστιανικῶν χρόνων, παρὰ τοὺς ἀπηνεῖς διωγμούς, δὲν ἀπαξίωναν τὴν παροῦσα ζωή, τὸ γάμο, τὴν οἰκογένεια, τὸ ἐπάγγελμα, ὅλες τὶς ἐν τῷ κόσμῳ δραστηριότητες, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ σαφῶς ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος, φιλόσοφος καὶ μάρτυρας στὴ γνωστὴ ἀπολογητικὴ ἐπιστολή του, ἀλλὰ ἦταν ζωντανὰ ἑνωμένοι μὲ τὸν Χριστό, πανέτοιμοι γιὰ τὴν αὐτονόητη θεοσθενῆ ὁμολογία Χριστοῦ, καὶ γιὰ τὸ ἱερὸ Μαρτύριο, ὅποτε αὐτὸ ὁμολογουμένως τοὺς ἐζητεῖτο. Ἀπαραίτητο ποιμαντικὸ χρέος μας εἶναι ἡ ἐνημέρωση τῶν πιστῶν μας.. πρωτίστως στὸν ἐν Χριστῷ πνευματικόν μας ἀγώνα. Ὅμως ἂν δὲ γίνεται ἐκ μέρους μας ἐνημέρωση περὶ ἠλεκτρονικῶν καρτῶν ….καὶ τῶν δεινῶν ἐξελίξεων, θὰ ἐξομοιωνόμαστε μὲ τὴν τακτικὴ τῆς στρουθοκαμήλου ποὺ βυθίζει τὸ κεφάλι της στὴν ἄμμο καὶ μὴ βλέποντας τὸν ἐπερχόμενο κίνδυνο, πέφτει θύμα στὶς παγίδες τοῦ ἐχθροῦ''. Ἐπίσης ἀπαντώντας στὴν ἀνησυχία τῶν πιστῶν γιὰ τὴν ἐπιβίωσή τους ἐξ αἰτίας τοῦ ἀποκλεισμοῦ τους ἀπὸ τὸ κράτος τοῦ ἀντιχρίστου καὶ στὸ φόβο τους γιὰ τὰ ἐπερχόμενα δεινά, ὁ π. Σαράντης γράφει : ''Γιὰ τὶς δύσκολες ἡμέρες τέλος, ἔχουν πεῖ οἱ Ἅγιοι γέροντες π. Παΐσιος, π. Ἀμβρόσιος καὶ ἄλλοι, ὅτι ὄχι μόνο δὲν θὰ μειωθεῖ ἡ ἀγαθὴ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ θὰ πολλαπλασιασθεῖ ὡς ἀφθονοπάροχος Ἄκτιστη Χάρη, ποὺ θὰ κραταιώνει τοὺς πιστοὺς καὶ θὰ τοὺς ἐνισχύει γιὰ νὰ μὴ καμφθοῦν. Ὅπως ἐπὶ 40 χρόνια στὴν ἔρημο ὁ Θεὸς τροφοδοτοῦσε τοὺς Ἑβραίους μὲ τὸ μάννα, μὲ τὰ ὀρτύκια, μὲ τὸ καθαρό νερό, ἔτσι καὶ στὶς ὁριακές, στὶς δύσκολες ἡμέρες τοῦ Ἀντιχρίστου, θαυματουργικὰ θὰ διάγουν τὸ βίο τους οἱ πιστοὶ Χριστιανοί. Βέβαια ὁ Πανάγαθος Θεὸς θὰ ἐπιτρέπει ἢ θὰ θέλει καὶ τὸ ἱερὸ μαρτύριο, ἀκριβῶς γιὰ νὰ ἀναδείξει καὶ στὴν ἐποχή μας Ἁγίους Μάρτυρες. Στὸ θεόπνευστο βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως στὸν 1ο στίχο τοῦ 14ου κεφαλαίου παριστάνονται οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲ θὰ ἔχουν δεχθεῖ τὸ σφράγισμα τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁλόλαμπροι, ἔχοντες ἐπὶ τῶν μετώπων τους γεγραμμένο τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Πατρός Αὐτοῦ. Ὁ π. Παΐσιος μάλιστα ὑπεστήριζε, ὅτι οἱ Ἅγιοι τοῦ παρελθόντος βλέποντας ἀπὸ τὸν οὐρανὸ τὴ Χάρη καὶ τὴν προκύπτουσα ἀσύλληπτη ὑπομονὴ τῶν ἁγίων μαρτύρων τῆς Νέας Ἐποχῆς, θὰ ζηλεύουν μὲ τὴν καλὴ ζήλεια καὶ θὰ εὔχονται στὸν ἐν Τριάδι Θεό νὰ ἐπισφραγισθεῖ καὶ νὰ εὐοδωθεῖ χαρισματικὰ τὸ μαρτύριό τους πρὸς δόξαν Θεοῦ. Γιὰ ὅλους τοὺς πιστοὺς ἡ ἐγγύτητα τῶν ἐσχάτων δὲν προμηνύει ἕνα στρατόπεδο βασανιστηρίων. Εἶναι ἕνα ἄνοιγμα πρὸς τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Εἶναι μία δοκιμὴ τῆς πίστεως μας καὶ τῆς ἀγάπης μας πρὸς τὸν γλυκύτατο Ἰησοῦ Χριστό. Πρέπει νὰ ἐνδυθοῦμε μὲ τὴν ἐν Χριστῷ ζωὴ τὸ μαρτυρικὸ φρόνημα. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἕτοιμος νὰ μᾶς προσφέρει τὰ πάντα, ἀλλὰ ἐπειδὴ εἶναι Κύριος καὶ ὄχι τύραννος, ἔχει ἀρχοντιὰ καὶ ζητεῖ τὴ συγκατάθεσή μας. Στὸ τρίτο κεφάλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως διαβάζουμε : « Ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω· Ἐάν τις ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου καὶ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσω μετ’αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ’ἐμοῦ»( Ἀποκ. 3,20). Στὸ εἰκοστὸ πρῶτο κεφάλαιο ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης γιά νά αὐξήσει τὸ ζῆλο μας, περιγράφει γιὰ χάρη μας τὸ ὅραμα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ: «Εἶδα τὴν πόλη, τὴν ἁγία Ἱερουσαλὴμ καινούργια νὰ κατεβαίνει ἀπὸ τὸν οὐρανό, ἀπὸ τὸν Θεό, ἕτοιμη σὰν νύφη στολισμένη γιὰ τὸν ἄνδρα της. Καὶ ἄκουσα μεγάλη φωνὴ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ νὰ λέει : Νά, ἡ σκηνὴ στὴν ὁποία θὰ κατοικήσῃ ὁ Θεός μαζὶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους. Θὰ κατοικήσει μαζὶ τους. Αυτοὶ θὰ εἶναι λαός του καὶ ὁ Θεὸς θὰ εἶναι μαζί τους. Θὰ ἐξαφανίσει κάθε δάκρυ ἀπὸ τὰ μάτια τους. Θάνατος δέν θὰ ὑπάρχει πιά, οὔτε πένθος, οὔτε κραυγή, οὔτε πόνος, γιατὶ ἡ προηγούμενη θλίψη πέρασε(Ἀποκ. 21, 2-4). Ποιὸς ἄνθρωπος δὲν θὰ ἤθελε νὰ βρίσκεται μαζὶ μὲ τὸν Κύριο μας στὴ Βασιλεία Του καὶ νὰ δειπνήσει μαζί Του, νὰ ἀπολαύσει δηλαδὴ τὰ ἄφθαρτα καὶ αἰώνια ἀγαθά; Στὸν Χριστό λοιπὸν πρέπει νὰ ἔχουμε στραμμένο τὸ νοῦ καὶ τὴν καρδιά μας, στὸν πνευματικὸ ἀγῶνα, στὴ «λεπτή, πνευματικὴ ἐργασία», ὅπως χαρακτήριζε τὴν ἐγρήγορση καὶ τὴν προσοχὴ στὸν ἑαυτό μας, ὁ ἅγιος Παΐσιος καὶ ὅπως τὴν βίωσε ὁ πνευματικός μας πατέρας. Ὄχι πανικός, ὄχι σύγχυση, ἡ ὁποία εἶναι ὄχημα τοῦ διαβόλου, ὅπως γράφει ὁ ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σῦρος. Παρακολουθοῦμε μὲ ἠρεμία καὶ πίστη ὅσα συμβαίνουν, χαλιναγωγοῦμε διὰ τῆς εὐχῆς «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ…» τὴν ἄρρωστη φαντασία, ποὺ εἶναι ἐχθρὸς τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Δὲν προβαίνουμε σὲ βιαστικὲς ἐνέργειες ποὺ θὰ βλάψουν τὴ ζωή μας. Συνεχίζουμε, ὅσο μποροῦμε, κανονικα τὴ ζωή μας, ἀλλὰ εἶναι ἀπαραίτητο νὰ δοθοῦμε στὴν προσευχή. Λέει ὁ Κύριός μας : «ἀγρυπνεῖτε ἐν παντὶ καιρῷ δεόμενοι ἵνα καταξιωθῆτε ἐκφυγεῖν ταῦτα πάντα τὰ μέλλοντα γίνεσθαι καὶ σταθῆναι ἔμπροσθεν τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου» (Λουκ. 21,36). Οἱ ἅγιοί μας καὶ οἱ καλοί ποιμένες μας θὰ μᾶς ὁδηγήσουν, ὅταν ἔλθει ὁ καιρός, στὸν ὀρθὸ δρόμο, ὅσο ἐπώδυνος κι ἂν εἶναι. Μένουμε ἑνωμένοι μεταξύ μας ἐν τῇ ἁγίᾳ μας Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ. Καὶ πάντοτε θυμόμαστε τὸν πύρινο λόγο τοῦ Ἠγαπημένου Μαθητοῦ, τοῦ συγγραφέως τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως : Κράτει ὃ ἔχεις, ἵνα μηδεὶς λάβῃ τὸν στέφανόν σου.(Ἀποκ.3,11)