«Κερκόπορτες» στα Όσια και τα Ιερά της Αγίας Πίστης

Νώντας Σκοπετέας Γιατί δεν ρωτάμε να μας πουν πως άραγε βλέπουν αυτά τα…πάσης φύσεως αναθεωρητικά, όλοι εμείς οι… συναισθηματικοί Ορθόδοξοι, με πρόσχημα μια δήθεν αγάπη που ξεχειλίζει και υπερτερεί( αλίμονο) εκείνης των αγίων Πατέρων και Προμάχων της μόνης αληθινής πίστης, ένα από τα αγράμματα ταπεινά γεροντάκια των Σαρακοστών του κυρ Φώτη του Κόντογλου, που δεν ήξεραν να διαβάζουν καν και δεν διέθεταν ούτε μια από τις δίψυχες δικές μας πνευματικές διακρίσεις και περγαμηνές, μα είχαν τον νόμο του Χριστού αναμμένο και γραμμένο μέσα στο κέντρο της καρδιάς τους…φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ…(Ρωμ.2,14); Μια και μόνο έκφραση του χαμηλωμένου προσώπου τους και ένα: "Να μη μας ξεσυνεριστεί ο Θεός παιδάκι μου", θα ταν αρκετά να μας πληροφορήσουν… Μου προκαλεί θλίψη, με αφορμή ακόμα μια κραυγαλέα περίπτωση εκκοσμίκευσης και αναθεώρησης (ας μην πω ισοπέδωσης) πατερικών και συνοδικών επιταγών, να ομογενοποιούνται και άκριτα, αδιάκριτα και με ανοίκειο Εκκλησιαστικό φρόνημα, να χαρακτηρίζονται ως φονταμενταλιστές και μισογύνηδες, συλλήβδην όσοι τολμούν ευγενώς να αντιτάξουν απολογητικά ως οφείλουν το ορθό… Είμαι βέβαιος ότι οι ίδιοι αυτοί που…τσουβαλιάζουν, οι συνεχώς αυτοδικαιούμενοι αδελφοί μας, κληρικοί και λαϊκοί, που δεν χάνουν ευκαιρία να εκφιλοσοφούν τα κρίματα και τα μαρτύρια του Αγίου Θεού, πανηγυρικώς και φρικωδώς θα ομονοούσαν στα μέσα του περασμένου αιώνα, όταν ο μέγας ομολογητής και απολογητής Αυγουστίνος Καντιώτης χαρακτηριζόταν (σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων και σε αίθουσες δικαστηρίων, όπου τον έσερναν οι «αγαπιστές» της εποχής εκείνης, επειδή τόλμησε να αντιδράσει στο νεοσύστατο τότε θεσμό των καλλιστείων) ως ο «Χομεϊνί της Ελλάδος», όταν κήρυττε πόλεμο κατά της εμπορευματοποίησης της σάρκας, διαβλέποντας το σημερινό βορβορώδες και επαίσχυντο φιλήδονο και την έσχατη μεταλλαγή της αλήθειας εν τω ψεύδει( Ρωμ.1,26). Βέβαια εκείνος ο «ακραίος» και «επικίνδυνος» είχε συνεχώς ενώπιόν του όσα το Ευαγγέλιο του Χριστού του παρήγγελνε να πράττει , ασίγαστα και αδίσταχτα! «…τοὺς ἁμαρτάνοντας ἐνώπιον πάντων ἔλεγχε, ἵνα καὶ οἱ λοιποὶ φόβον ἔχωσι…»( Α΄Τιμ.5,20) Εμείς έχουμε έστω ψήγματα τέτοιας άδολης και αμετασάλευτης πίστης; Θλιβερά ρητορικό το ερώτημα… Μακάρι τέλος να σφάλλω σφόδρα, στο ότι αυτοί που ανοίγουν συνεχώς (εύχομαι ανεπίγνωστα) «κερκόπορτες» στα Όσια και τα Ιερά της Αγίας Πίστης, θα υπερθεματίζουν και πάλι αγαπολογώντας όταν τίθεται το ζήτημα της Ιεροσύνης των γυναικών και του αβάτου του Άθωνα… Μη γένοιτο αδελφοί! Η Κυρία Θεοτόκος και των Ουρανών Πλατυτέρα, η Πρώτη των Αγίων, η Γεννήσασα Τον Σωτήρα των ψυχών μας, η Μάνα μας Παναγία, να μεσιτεύει τον ιλασμό για όλους μας! Dimitri Lalushi Ναι, διακόνισσες υπήρχαν σε παλαιότερους καιρούς στην Εκκλησία. Και είναι μια παράδοση που δεν θα'ταν κάτι επιβλαβές να συνεχιζόταν. Αλλά το ερώτημα που τίθεται, με όλα αυτά που συμβαίνουν αυτές τις ημέρες, δεν έχει να κάνει με την αναβίωση ή μη της παράδοσης αυτής. Το ερώτημα είναι αν αυτοί που παρουσιάζονται ως ζηλωτές μπροστάρηδες προοδευτισμού και διαρρυγνύουν τα ιμάτια τους απέναντι σε όσους ψέλλισαν κριτικό λόγο σε σχέση με το συμβάν στην εκκλησιά στην Πλάκα, σκέφτονται να θέσουν και γενικότερο θέμα ιεροσύνης των γυναικών (το να χειροτονούνται δηλαδή γυναίκες μέχρι και σε πόστα επισκοπικά). Αυτό είναι το ερώτημα που θα'πρεπε να τεθεί -με πολύ ευθύ και σαφή τρόπο- σε αυτούς. Οι απαντήσεις τους θα'ταν αποκαλυπτικές για το αν ο ζήλος τους είναι αγνός και αποσκοπεί, απλά, στην αναβίωση μιας παλιάς και άκακης παράδοσης ή για το αν έχουν κάποιον άλλο σκοπό, αντίθετο στον κοσμοδιατυπωτικό 'χάρτη' που προκύπτει από τα όσα διαπιστώνονται μέσω της 'όρασης' που χαρίζει το Πνεύμα, το Άγιο. Ελευθέριος Ανδρώνης Θλίβομαι με κάποιους λαοπρόβλητους ιερείς που για να λάβουν 500, 1000, 5000 likes αποθέωσης, θέτουν τη γνωμάρα τους ψηλότερα από το καλό της Εκκλησίας, φέρονται παγερά αδιάφοροι για την ενότητα της, σπέρνουν με άνεση το ζιζάνιο της διχόνοιας, χωρίζουν το Σώμα σε "ταλιμπάν" και "προοδευτικούς" λες και κοινωνεί άλλο Χριστό ο ένας πιστός και άλλο ο άλλος. Αντί να τρέμουν για την ομόνοια της Εκκλησίας και να εκφράζουν ποιμαντική φωνή ειρήνευσης για καθολική ωφέλεια του ποιμνίου, λειτουργούν ως σαμποτέρ και κράχτες του συστήματος, σαν να λένε προς τους κοσμικούς: «έχετε δίκιο που λασπολογείτε την Εκκλησία. Να, δείτε κάτι σπηλαιανθρώπους, φονταμενταλιστές, μισογύνηδες που έχουμε στις τάξεις μας. Ορμάτε τους, φάτε τους, είμαστε μαζί σας, σώστε μας!». Θλίψη και μόνο θλίψη. Σημεία των καιρών. Χρήστος Κλητσινάρης Το θέμα όμως με Νεάνιδες βοηθούς στη Θεία Λειτουργία είναι πολύ παλιό και αποτυχημένο. Αν διαβάστε Εκκλησιαστική Ιστορία θα βρείτε κάποιες από αυτές να έχουν πέσει στη μεγάλη παγίδα της Υπερηφάνειας λόγω του Νεαρού της ηλικίας τους και της Ξεχωριστής από τις άλλες Κόρες Διακονίας τους στο Ιερό. Δεν είναι λίγες αυτές που ξεκίνησαν έτσι και τελικά έπεσαν σε μεγάλες Αιρέσεις νομίζοντας ότι βιώνουν κατά την Θεία Λειτουργία Οπτασίες. Καμιά σχέση δεν έχουν τα παραπάνω με τις Μοναχές, οι οποίες μπορούν, λόγω της Μοναχικής τους Κουράς και της Εν Βίω Αφιέρωσης στον Νυμφίο Χριστό, να βοηθούν στα της Θείας Λατρείας. Η κάθε μέρα της ζωής τους αγιάζεται με Αδιάλειπτη Προσευχή, Εξομολόγηση, Σιωπή και πρωτίστως με την Θεία Κοινωνία. Είναι το Αγγελικό Τάγμα επί της Γης. Αλήθεια όλοι εσείς οι Χριστιανοί οι οποίοι ενθουσιαστήκατε με αυτή την κίνηση του π. Αλεξάνδρου, μπορείτε να φανταστείτε αυτές τις Νέες, να στέκονται δίπλα στην Αγία Τράπεζα και να βοηθούν τον Ιερέα; Μπορείτε άραγε να φανταστείτε την επόμενη κίνηση που κάποιοι Ετοιμάζουν; Το επόμενο Σκαλοπάτι; Την Χειροτονία Γυναικών; Αν θέλουν όπως λένε να επιστρέψουμε στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού, συμφωνώ και επαυξάνω. Το γνωρίζουν όμως οι γυναίκες ότι όχι μόνο δεν επιτρεπόταν ποτέ Γυναίκα να Ιερατευθεί, αλλά το Ευαγγέλιο λέει να Σιωπά η Γυναίκα στην Εκκλησία και κατά την Προσευχή της να έχει Καλυμμένο το κεφάλι της ''δια τους Αγγέλους''; Αυτοί οι Νεωτερισμοί του π. Αλεξάνδρου είναι Προτεσταντικής προέλευσης και πλήρως ιστορικά αποτυχημένοι. Οι Προτεστάντες υποστηρίζοντας ότι θέλουν να επιστρέψουν στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού έχουν πέσει σε φοβερότατες παγίδες και Αιρέσεις Απωλείας γιατί ο καθένας έκανε και κάνει του κεφαλιού του στα της Θείας Λατρείας, χωρίς να δέχεται καμιά συμβουλή από άλλους. Όπως καλή ώρα ο π. Αλέξανδρος με τις Αυτόνομες Κινήσεις του. Και ένα τελευταίο επειδή πολλοί τον συγχαίρετε γιατί κάνει την Θ. Λειτουργία στη Δημοτική. Σας εξομολογούμε ότι κάποτε και εγώ στα νιάτα μου, ήμουν Υπέρμαχος της Δημοτικής στην Εκκλησία. Καλό είναι έλεγα, να καταλαβαίνει ο λαός αυτά που ακούει. Αγνοούσα όμως την Δύναμη των Γραφών να Σοφίζουν Αγραμμάτους. Ο Όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής δεν είχε τελειώσει ούτε την Β΄Δημοτικού και αν μπορούμε όλοι εμείς οι σπουδαγμένοι ας γράψουμε έστω και μια πρόταση από το σύγγραμμα του ''Η Δεκάφωνη Σάλπιξ''. Ας μπορούσα έστω και για λίγο να εξηγήσω το Ευαγγέλιο όπως το εξηγούσε από τα Αρχαία ο Μακαριστός Παπα-Θανάσης από την Ιερά Μονή Δουραχάνης Ιωαννίνων.....ο Απόφοιτος ούτε της Πρώτης Δημοτικού!!!!!! ''ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον'' Μην καυχιέστε λοιπόν κάποιοι στις πολλές Ακαδημαϊκές περγαμηνές του π. Αλεξάνδρου Καριώτογλου. Να καυχιέστε αν βλέπετε ότι οδηγείτε από το Πνεύμα το Άγιο και μένει Φύλακας της ''ἅπαξ παραδοθεῖσας τοῖς ἁγίοις πίστις'' και δεν γίνετε προπομπός ''άλλων εξελίξεων'' στην Ορθόδοξη Εκκλησία. π.Σπυρίδων Σκορδίλης Μεταξύ αυτών που προσπαθούν να εντυπωσιάσουν με αυτονόητα, ίσως για να έχουν ένα λόγο ύπαρξης.... Μεταξύ των αγαπολόγων που επιλεκτικά θυμούνται μόνο όσα εξυπηρετούν το αφήγημα....| Μεταξύ των φανατικών που ψάχνουν ευκαιρία να πουλήσουν Ορθοδοξία..... Μεταξύ των προβληματισμένων που σαστίζουν με την αδιακρισία των υπευθύνων.... Μεταξύ όσων προβληματιζόμαστε με το άκαιρο και το ποιμαντικά άστοχο των επιλογών.... Υπάρχει ένα μικρό λείμμα, που επειμένει να διασώζει την εκκλησιαστική εμπειρία με γνησιότητα, χωρίς εμμονές και ψυχαναγκαστικότητες. Χωρίς ανάγκη να αποδείξει σε κανένα τίποτα. Ένα μικρό λείμμα προσευχόμενο, με τις ανθρώπινες ελλείψεις του, αλλά προσκολημμένο δημιουργικά στα παραδεδομένα χωρίς νοησιαρχικές απολυτότητες. Και όσο υπάρχει αυτό το λείμμα, ελπίζουμε, είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον, ξεπερνάμε τη τεχνητά επιβαλλόμενη σύγχυση. Γιατί παρά τα μεν και τα δε, στην Εκκλησία ο άνθρωπος διασώζεται, και ο Κύριος διασώζει, αενάως, αθορύβως, αοράτως και μυστικώς.... Το πρόβλημα δεν είναι αυτη καθεαυτή η παρουσία των κοριτσιών,αλλά η διάθεση της πρωτοτυπίας της ιδιορυθμίας και του αναθεωρητισμού,που ενδύεται το ένδυμα της επιστροφης στην παλαιοτερη παραδοση. Προφανως και ψαλλουν και διακονουν στην Εκκλησια οι γυναικες ,καλυπτοντας ομως την ανδρικη απουσια για το ιδιο διακονημα. Ο αναθεωρητισμος που προανεφερα καλυπτει την διαθεση αλλαγων και διορθωσεων κακως κειμενων που ομως ειναι κακως κειμενα στα μυαλα καποιων και οχι στην εκκλησιαστικη παραδοση εστω και νεωτερη. Ολη βεβαια αυτη η σταση ποιμενων και ποιμνιου οδηγει σε μια σεχταριστικη αντιληψη της εκκλησιαστικης ζωης,οπου οι συμμετεχοντες δυσκολευονται η και αρνουνται να εκκλησιασθουν καπου αλλου μιας και τους ειναι επιτακτικη αναγκη να βρισκονται αναμεσα σε ομοιδεατες τους,θεωρωντας ολους τους αλλους αστοιχειωτους ,οπισθοδρομικους,ταλιμπαν,αφωτιστους,οπως φαινεται και απο τις αντιδρασεις τους απεναντι στην αντιθετη αποψη και στην κριτικη της πρακτικης τους. Υπαρχει ετσι ενα οξυμωρο σχημα,συμφωνα με το οποιο διαλαλουν και επαγγελονται την ''ανοιχτοτητα''(???) προς ολους ενω ειναι επιλεκτικα κλειστοι προς τους διαφωνουντες,αυτοαναιρουμενοι ανεπιγνωστως για να το πουμε και με καλον λογισμο.Παντως καλο θα ηταν αυτες τις ιδιορυθμιες να τις προτεινουν και στην ΔΙΣ η ακομα καλυτερα στο Πατριαρχειο,μια και αυτο διαθετει ''ανοιχτοτητα''προς αλλοδοξους και αλλοθρησκους.