Οι μαρτυρίες της Διδαχής των Δώδεκα Αποστόλων και του Ιουστίνου, Φιλοσόφου και Μάρτυρος, περί του Βαπτίσματος

1)Οι διδαχή τον δώδεκα αποστολών και η μαρτυρίες τους αποτελούν την πιο αρχαιά πηγή Και μας δίνουν της εξής μαρτυρίες… Α) Το βάφτισμα γίνεται με την επίκληση της Αγίας Τριάδας σε <<ζωντανό νερό>> η σε άλλο <<ύδωρο>> μέσα στο οποίο μπορούσε να εισέρθει ολόκληρος ο βαπτιζόμενος και υπήρχε προβαπτισματικη νηστεία ένα η δύο ημερών , για τον βαπτίζοντα’ τον βαπτιζόμενο και οποίον άλλο ήθελε να νηστέψει από την οικογένεια. Β) Η προτροπή περί νηστείας δείχνει τον εκκλησιολογικό χαρακτήρα του βαπτίσματος αφού τονίζει ότι το βάφτισμα δεν απευθυνόταν μόνο στο βαπτιζόμενο , αλλά αποτελούσε λειτουργική πράξη που αφορούσε ολόκληροί την χριστιανική κοινότητα. Να τονίσουμε ότι τότε το βάφτισμα γινόταν εντός της θείας Λειτουργίας. 2)Η περί Βαπτίσματος μαρτυρίας του Ιουστίνου που ήταν φιλόσοφος και μάρτυρας αναφέρεται στην περίοδο προετοιμασίας εκείνον που πρόκειται να βαφτιστούν… Διδασκαλία δήλωση πίστεως , αφεση αμαρτιών, προτροπή νηστείας για τους μέλλοντες βαπτιζόμενους . Το καινούριο στοιχείο της Α Απολογίας είναι διατύπωση της θεολογίας Περί του βαπτίσματος ως <<αναγέννησης και καταλήγει στην χρήσει του όρου <<φωτισμός>> περί του Βαπτισματος. Ο Ιουστίνος καταγραφεί τα θεολογικά δεδομένα της εποχής του και δεν δημιουργεί ο ίδιος την συγκεκριμένη θεολογία , ετσι λοιπον η εν λόγω βαπτισματικη ορολογία προϋπήρχε του Ιουστίνου ακόμα η Ιωναννεια θεολογία είχε αποκτήσει απόρροια της σημασίας της στην εκκλησία.